Hoe te leven

Hoe te leven

In de afgelopen weken verdwaalde ik. Het is een prettig soort verdwaald zijn; verdwalen zoals je doet na een paar flessen wijn op het terras van een Italiaanse stad, weet je wel? Het is laat maar nog warm en terwijl je zweethanden angstvallig die van je liefde...
De mensen onderweg

De mensen onderweg

Het is hoogzomer in Engeland. Witte benen, verbrande nekken en rieten hoedjes zoeken zuchtend verkoeling aan de kust. Ook wij zijn de afgelopen weken de kustlijn gevolgd. We zwemmen in de zee, in een beek in de schaduw van een brug en in ons bed, als we na een nacht...
Hoe de langste nacht de langste dag werd

Hoe de langste nacht de langste dag werd

Beteuterd loop ik terug naar de bus. We zijn bij Woodhenge, niet ver bij Stonehenge vandaan. Ik heb net gesproken met Stewart; een oude hippie met een indrukwekkende collectie buttons op z’n hoed en een prachtige husky in z’n kielzog. In de drie minuten dat we geklets...
Hood Wood II

Hood Wood II

Jules staat ons onbeholpen grijnzend uit te zwaaien en we lopen nog even snel terug voor een knuffel. Het is een beetje ongemakkelijk; ik stoot de hoed bijna van z’n hoofd en struikel bij het loslaten over m’n eigen voeten. De rugzakken zijn gevuld met de enige quasi...
Hood Wood

Hood Wood

De keuken ruikt naar vlierbessenbloesem, wiet en natte hond. De tafel is bezaaid met eten. Paddenstoelen uit het bos, aardbeien uit de tuin en een enorme berg schillen van de zoetste pompoen. Er zijn aardappelen die we vonden tijdens het onkruid wieden en bergen verse...